Komentarz
Dzisiaj Ojciec mówi nam o swojej nieustannej ingerencji w życie człowieka. Ten
fragment dłuższej odpowiedzi kierowanej do uczniów (MK 13, 1-37) obrazuje czasy ostatnie,
kiedy Jezus przyjdzie, by tych, którzy chcą, połączyć ze sobą definitywnie (13, 27), na sposób
inny niż do tej pory. Ten sam fragment wskazuje na ingerencje Ducha Świętego, która we
wnętrzu wierzących, wydarza się każdego dnia, przygotowując i zapowiadając w ten sposób
końcowe spełnienie się obietnic.
Codziennie Jezus przychodzi, by to, co jest, obecne w nas odkąd pamiętamy, a co
oddziela nas od Niego, zmieniło swoje położenie, straciło swoją moc oddziaływania (13, 24-
26), ustępując miejsca Jego chwale, Jego mentalności.
Jezus w swojej nauce daje wskazówki (13, 31), jak ostateczne zamieszkać z Nim
w krainie, która przekracza wszelkie nasze oczekiwania. Jego słowa i czyny są drogą do tego
celu. To jest szlak ufności wobec Tego, który przez swój wyjątkowy przykład, pokazał, że
Jego czyny, Jego logika myślenia, Jego Osoba doprowadza do zmartwychwstania. To, co do
tej pory, musi ustąpić (13, 24-26), a stanie się to mocą Ducha Świętego, który dzięki wierze
wprowadza nas w swoją wolę, by niewidzialna chwała Boga objawiła się (13, 26), najpierw
mnie, (13, 32) jak i memu otoczeniu.
br. Andrzej Basista OFMCap
0 komentarzy