„Szabat został ustanowiony dla człowieka”
Komentarz na IX Niedzielę zwykłą
Mk 2, 23 – 3, 6
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?”
On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.
On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: „Podnieś się na środek!” A do nich powiedział: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?” Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: „Wyciągnij rękę!” Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Komentarz
Pan Bóg daje nam kolejną niedzielę, czas, w którym chce byśmy przyszli do Niego i nabrali sił na następny tydzień pracy i nauki.
Dla Żydów takim dniem świątecznym, szukając analogii, jest szabat. To czas odpoczynku i modlitwy, którego celem jest celebrowanie stworzenia świata. Trwa od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę. W tym dniu Żydów obowiązują specjalne zasady dotyczące różnych czynności. Wielu z nich, którzy traktują poważnie swoją religię, dobrze pamiętają o przykazaniu szabatu – dnia świętego.
My również, jako chrześcijanie, mamy niedzielę – dzień święty. Dla lepszego zrozumienia tego dnia, spróbuję go wyjaśnić na dwa sposoby. Pierwszy jest zaczerpnięty od naszych starszych braci w wierze i jest związany z dniem odpoczynku Boga po stworzeniu świata dnia szóstego. Co nam ten akt Boga mówi? Że szabat jest Jego pomysłem. Stwarzając wszystko co widzimy, Bóg ustanowił ten dzień i nadał mu konkretne przeznaczenie – odpoczynek. Drugi sposób na zrozumienie szabatu pochodzi od Pana Jezusa, który w dzisiejszym czytaniu z Ewangelii rzuca światło i wyjaśnia szabat przez dwa wydarzenia. Dość jasno wskazał, że tonie nasze zasady są w tym dniu najważniejsze, ale życie ludzkie. To dla Ciebie i dla Boga istnieje ów dzień. Mamy się w nim regenerować (duchowo i fizycznie), spotykać z bliskimi i przyjaciółmi. Najważniejszą cechą tego dnia jest nawiązanie kontaktu, spotkanie się z Tym,który jest miłośnikiem życia – Bogiem.
br. Andrzej Basista
*zdjęcie Nathan Dumlao
