Komentarz na V Niedzielę Wielkiego Postu
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.
Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.
Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
J 8, 1-11
Komentarz:
Dzisiejsza Liturgia Słowa ukazuje nam Boga, który nie patrzy na naszą przeszłość. Nie liczy ani naszych grzechów, ani zasług.
Obrazem tej prawdy jest dzisiejsza Ewangelia. Jezus odpuszcza grzechy kobiecie cudzołożnej i przywraca jej godność, a tym, którzy chcieli ją ukamienować, ukazuje ich własną grzeszność. Pokazuje, że nie są lepsi od niej. Nie mogą wymierzać sprawiedliwości, bo sami jej nie posiadają.
Święty Paweł pisze o tym, że już nie opiera się na własnych zasługach, ale na Bożej sprawiedliwości, którą daje On darmo tym, którzy w Niego wierzą. Zostawiając przeszłość, biegnie ku Temu, który zdobył go swoją miłością – ku Chrystusowi.
Z tej perspektywy można spojrzeć na tę nową drogę, o której mówi prorok Izajasz. To nie człowiek przez swoje zasługi zdobywa sprawiedliwość i wieczne życie, ale to Bóg daje je nam. Sami jesteśmy tylko jałową pustynią, ale to On poi nas swoją łaską.
Wsłuchajmy się więc w Słowo, które Pan dla nas przygotował i chwalmy Go razem z psalmistą, radując się z tych wielkich dzieł, jakie dokonuje On dla nas.
br. Wojciech Łukasik OFMCap