Komentarz na XXXI Niedzielę zwykłą B
Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?”
Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”.
Rzekł Mu uczony w Piśmie: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”.
Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. I już nikt więcej nie odważył się Go pytać.
Mk 12,28b-34
Komentarz
Jezus w dzisiejszym spotkaniu z faryzeuszem w odpowiedzi na jego pytanie o pierwsze, najważniejsze przykazanie, wskazuje na przykazanie miłości ze Starego Testamentu, które otrzymał i przekazał Mojżesz (Pwt 6,4-5). Przez wieki katalog przykazań w Izraelu urósł do 613., a przykazanie miłości stało się jednym z nich, wręcz zaplątało się w gąszczu rozbudowanego prawodawstwa.
Jezus wyciąga je na wierzch i stawia ponad 613 pozostałych. Także w tym miejscu łączy dwa przykazania w jedno, by kochać Boga i bliźniego jak siebie samego. Nie ma większego przykazania niż miłość. Jest ona przyczyną naszego życia, zarazem staje się jego sensem i celem, więc tym, co jest u podstaw życia człowieka oraz wszystkich przepisów prawa. Dlatego jesteśmy zaproszeni w przykazaniu, by słuchać Boga, przychodzić do Niego, poznawać Go i doświadczać Jego miłości. Odkrywać w najtajniejszych miejscach swojego serca, że jestem kochany Bożą miłością i dlatego mogę oraz chcę kochać także siebie, skoro On umiłował mnie. Tak żyjąc miłością już nie muszę się martwić o przekroczenie przepisów prawa, poruszam się w niej, czynię dobro, rozwijam ją w sobie.
To doświadczenie pozwala zrozumieć sens życia człowieka, faktu że jesteśmy stworzeni z miłości i do miłości. Uczymy się odpowiadać Bogu z miłością, a przez to także kochać bliźnich, ponieważ Bóg tak samo kocha drugiego człowieka, tak jak ukochał swoją odwieczną miłością i mnie.
br. Jakub Robazel