„Oddajcie Bogu to, co należy do Boga”
Komentarz na XXIX Niedzielę zwykłą
Mt 22, 15-21
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?”
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: „Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!” Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?” Odpowiedzieli: „Cezara”. Wówczas rzekł do nich: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.
Komentarz
Ewangelia na 29. Niedzielę zwykłą ukazuje próbę pochwycenia Pana Jezusa na złamaniu prawa nadanego przez okupanta. Ówczesna wspólnota żydowska, poddana okupacji, była zmuszona do płacenia podatku na rzecz Imperium Rzymskiego. Jezus wiedząc co jest w człowieku, i tym razem nie dał się wciągnąć w obłudną pułapkę. Niejako zmusza faryzeuszy do odpowiedzenia sobie samym na wewnętrzne wątpliwości. Podprowadza ich do zobaczenia własnej obłudy i przewrotności.
W ten sposób Jezus Chrystus wskazuje na Królestwo Boże, jako najwyższą wartość dążeń człowieka. Rzeczywistość przekraczającą ludzkie wątpliwości, świat obłudy i knowań; zbawienną obecność Boga pośród nas, który wzywa do całkowitego oddania swojego życia, zaufania Mu w codzienności. Oddając Bogu to co należy do Niego, podstępne pytania tracą sens, a tożsamość Dzieci Bożych pozwala przeżywać codzienne prawa i obowiązki w wolności.
br. Kamil Pasierbski OFMCap
*zdjęcie Jon Tyson